طعم دهنده, ترکیبی است از مواد ی با خاصیت طعم و بو دهنده جهت افزایش, تقویت و یا گسترش عطر و طعم, به ویژه در محصولات غذایی. علاوه بر این, از طعم دهندهها برای پوشش بوی نامطلوب محصول نهایی در صنایع غذا و دارو نیز استفاده می‌شود.
انواع طعم دهندهها
طعم دهنده‌های مصنوعی:
طعم دهنده‌های مصنوعی ترکیبات سنتز شده شیمیایی هستند که برای طعم دادن به مواد غذایی استفاده می‌شوند. این طعم دهندهها اغلب با همان ترکیبات شیمیایی موجود در طعم دهنده‌های طبیعی فرموله می‌شوند. طعم دهنده‌های غذایی و خوشبوکننده مصنوعی به روش‌های مشابه تولید عطرهای صنعتی ساخته می‌شوند.
طعم دهنده‌های شورکننده
نمک طعام (کلرید سدیم): نمک طعام در صدر لیست طعم دهنده‌های شور قرار دارد که خود تقویت کننده طعم است.
نمک های اسید گلوتامیک: نمک سدیم این آمینواسید، گلوتامات مونو سدیم (MSG) یکی از رایج‌ترین مواد تقویت‌کننده طعم در فرآوری مواد غذایی است.
نمک های گلیسین: یک آمینواسید ساده است که معمولاً همراه با اسید گلوتامیک به‌عنوان تقویت‌کننده طعم استفاده می‌شود.
نمک های اسید گوانیلیک: نمک‌های نوکلئوتیدی که معمولاً همراه با اسید گلوتامیک به‌عنوان تقویت‌کننده طعم استفاده می‌شود.
نمک های اسید اینوزینیک: از نمک‌های اسید اینوزینیک مانند دی سدیم اینوزینات به عنوان تقویت‌کننده طعم استفاده می‌شود.
طعم دهنده‌های ترش کننده
اسید استیک: طعم ترش و بوی مشخصی مثل بوی سرکه می‌دهد.
اسیدسیتریک: در مرکبات وجود دارد و طعم ترش به را می‌دهد.
اسیدلاکتیک: در انواع فرآورده‌های شیر یافت می‌شود و ترشی برخی لبنیات مثل دوغ، کشک و ماست از این اسید است.
اسید مالیک: در سیب یافت می‌شود و به آن طعم ترش می‌دهد.
اسید تارتاریک: در انگور یافت می‌شود و به آن طعم ترش می‌بخشد.
طعم دهنده‌های شیرین کننده
فروکتوز: نوعی شیرین کننده طبیعی است.
آسپارتام: یکی از شیرین کننده های مصنوعی است که به نام تجاری E951 معروف است. این ماده بسیار شیرین است. در واقع 180 برابر شکر قدرت شیرین‌کنندگی دارد.
دکستروز: یک شیرین‌کننده مشتق شده از گلوکز است که از ساکارز شیرینی کمتری دارد و از نشاسته‌ی ذرت تولید می‌شود.
سوربیتول: سوربیتول نوعی قند الکلی ساکارز کم کالری است، این ماده از شربت ذرت به دست می‌آید. این ماده در نوشابه‌های رژیمی، آدامس‌های دیابتی به کار می‌رود.
اسانس‌های خوراکی
اسانس‌ها ترکیبات معطری هستند که در میوه‌ها، گیاهان، و سبزیجات مختلف وجود دارند.
به طور کلی اسانس‌های خوراکی در 3 نوع یافت می‌شوند:
اسانس محلول در آب: کاربرد به عنوان اسانس مایع
اسانس محلول در روغن: کاربرد در محصولات آرایشی و بهداشتی
اسانس محلول در الکل
اسانس‌های محلول در آب و روغن، بیشترین مصرف را در صنایع غذایی دارد.
از جمله اسانس‌ها و طعم دهنده های پرطرفدار، عبارتند از:
اسانس نعنا: کاربرد برای طعم دادن به ماست، دوغ، آبمیوه و آبنبات.
اسانس نعنا فلفلی: کاربرد برای طعم دادن به دوغ، آبمیوه (موهیتو)، آدامس و آبنبات.
اسانس زعفران: کاربرد برای طعم دادن به بستنی‌ها، شربت‌ها و کیک و کوکی.
اسانس وانیل: کاربرد برای طعم دادن به بستنی، کیک، شربت و چای.
اسانس گل محمدی: کاربرد برای طعم دادن به بستنی، مربا، شربت، کیک و چای.
ولی به طور کلی از اسانس‌ها و طعم دهنده‌های خوراکی به منظور معطر کردن و طعم دار کردن خوراکی‌ها استفاده می‌شود.
با تکمیل فرم و ثبت سفارش، از قیمت و موجودی محصولات اطلاع حاصل فرمایید.
